فالش بودن یعنی انحراف داشتن (کم یا زیاد بودن) عدد فرکانسی یک صدا، از اعدادی که به صورت بین المللی برای تشخیص نتهای درست موسیقی، مورد توافق قرار گرفته اند و ستون اصلی تعاریف بالاتر موسیقیایی هستند.
در هنگام نواختن همه‌ی سازهای موسیقی اعم از سازهای زهی و بادی امکان فالش زدن وجود دارد. ولی در برخی ساز‌ها مثل سنتور، پیانو، قانون و ... فالش بودن ناشی از ناکوک بودن سیم‌های ساز است. در برخی دیگر از ساز‌ها مانند ویولن، کمانچه، ویولن سل، فلوت، کلارینت و ... اگر تکنیک گرفتن دست و انگشت‌گذاری، نحوه‌ی آرشه کشیدن، نحوه‌ی فوت کردن (در سازهای بادی) و ... اشتباه باشند، موجب فالشی می‌شوند. همان طور که در سازی مثل کمانچه و ویولن دیده می‌شود که گاهی، نوازنده با دست پرده‌ها را جابجا می‌نماید تا صدای مطلوب نت مورد نظر از حالت فالش به حالت ژوست تبدیل شود.صدای فالش چطور ایجاد می شود؟اگر فرکانس نتی که اجرا می کنید با فرکانس اصلی آن نت انطباق نداشته باشد. ( زیر تر یا بم تر بودن از صدای اصلی نت)اگر نتی که می نوازید خارج از گام قطعه باشد، در این حالت گفته می شود فالش و خارج زده است.اگر که فواصل نت‌ها، پرده‌ها و نیم پرده‌ها را درست رعایت نکنید صدای ایجاد شده فالش خواهد بود.پس فالش زدن به آن معنی است که فرکانس نتی که توسط ساز تولید می شود دقیقا همان فرکانس اصلی نت نباشد.
تفاوت فالش خوانی و غلط خوانی و خارج خوانی چیست؟
در نظر بگیرید قرار است در ابتدا نت سُل اجرا شود سپس نت بعدی نیم پرده جلوتر برود، نت بعدی یک و نیم پرده عقبتر بیاید و در نهایت مجددا روی نت سل فرود آورده شود.
اگر اجرا ناکوک باشد یعنی تلاش شده باشد صدای تولید شده، به نت سل برسد اما به هر ترتیب نرسیده باشد، کمی بم تر یا کمی زیر تر اجرا شود، به آن فالشی می گویند. اگر به جای سل، نت دیگری مثل فا، فا دیز، سل دیز اجرا شود، هر چند که نت اجرا شده فالشی نداشته باشد، به آن غلط خوانی گفته می شود. اگر نوازنده یا خواننده، قدمهای بعدی اجرا، ملدی را با تناسبات اشتباه پیش برود، در اصطلاح به آن خارج خواندن یا خارج شدن از مود می گویند.
